Mirjam Westen werkt al dertig jaar als conservator bij Museum Arnhem. Ze woonde in Groningen en in Amsterdam, maar vond in Arnhem de perfecte combinatie van haar twee grote liefdes: cultuur en natuur. Vanaf haar start bij Museum Arnhem is Mirjam indirect betrokken geweest bij de Sonsbeektentoonstelling.
De Sonsbeektentoonstelling was een van de eerste internationale openlucht kunstmanifestaties ter wereld. Met de tentoonstelling worden maatschappelijke onderwerpen en vragen onderzocht. Vaak laat Sonsbeek een nieuwe visie op hedendaagse kunst zien. Vanaf dat ze dertig jaar geleden bij Museum Arnhem kwam werken als curator, is Mirjam indirect betrokken geweest bij de Sonsbeek tentoonstellingen die in het museum plaatsvonden.
’’Toen ik naar Arnhem kwam, kende ik de stad al wel een beetje. Ik was namelijk kunstcritica en had hier al meerdere tentoonstellingen verslagen. Sonsbeek is een externe partner en als Museum zijn we daar indirect bij betrokken. Museum Arnhem biedt Sonsbeek een platform, maar we dragen bijvoorbeeld ook kunstenaars aan voor elke editie.’’
Door de jaren heen
Op het gebied van kunst is er door de jaren heen veel veranderd. ’’Wat je ziet, is dat kunst veel meer iets om te beleven is geworden. Vroeger moest het zo groots en imposant mogelijk, nu gaat het veel meer over beleving. Het is een ervaring en iets dat deel uitmaakt van jezelf. Kijk maar naar Sonsbeek ’16 met ruangrupa. Hier kwam het besef dat kunst voor iedereen is, niet exclusief. Op het grasveld stond toen een enorm kunstwerk gemaakt van reddingsvesten, bedacht door KUNSTrePUBLIK uit Berlijn. Het was een tent waar je in kon en daarbinnen konden mensen discussiëren en oplossingen aandragen voor de vluchtelingencrisis. Een soort alternatief parlement.’’
Arnhemse kunstenaars
Op de Sonsbeektentoonstellingen hebben kunstenaars van over de hele wereld gestaan met hun werken. Maar door de jaren heen, hebben er ook Arnhemse kunstenaars gefloreerd. ’’Er wordt echt gekeken welke kunstenaars bij een bepaald thema passen. Omdat de curatoren onafhankelijk zijn, is het steeds weer een verrassing. Er zijn regelmatig Arnhemse kunstenaars te zien geweest. Bijvoorbeeld Maria Roosen met een miniatuurversie van de Eusebius die aan de Eusebiuskerk hing en Rob Voerman met een grote installatie bij de waterval. Dit jaar staat de in Arnhem geboren kunstenaar Jennifer Tee met een groot kunstwerk op de weide.
Aankoop kunstwerken
Van elke Sonsbeektentoonstelling blijven er werken over. Sommige werken gaan weer terug naar het atelier, maar een aantal wordt verkocht. Museum Arnhem koopt iedere editie een van de werken uit de tentoonstelling. ’’Dit biedt ons ook een buitenkans. We krijgen door Sonsbeek de mogelijkheid om werken te kopen die we anders helemaal niet zouden kunnen verwerven. Daar zijn we erg dankbaar voor. In de museumtuin staan bijvoorbeeld de Venustrechter van Rebecca Horn en The Warrior van Henry Moore. Ook de pingpongtafel ’Pong’ van Louie Cordero is straks weer te zien. We kijken bij elke editie naar de werken en bepalen welk werk een mooie aanvulling zou zijn op onze collectie. De gemeente koopt ook werken die je in de stad terugziet. Denk maar aan The Lazy King, of de Spitting Leaders bij Presikhaaf bijvoorbeeld.’’
Experimenteren
De Sonsbeektentoonstelling is verbonden aan Arnhem. ’’Je zou hem niet zo kunnen kopiëren en plakken naar Amsterdam. Arnhem biedt echt veel ruimte. In de parken, bij collectie de Groen, aan de Koningsweg, in ons Museum. Er zijn zoveel plekken om te exposeren. Maar Arnhem biedt ook veel ruimte als het gaat om experimenteren. Sonsbeek onderscheidt zich door de eigenzinnige keus voor curatoren. Iets dat heel goed past bij de stad. Niet in de gebaande paden lopen, maar altijd verrassen.’’
Wat voor Mirjam na al die jaren de mooiste of meest bijzondere Sonsbeektentoonstelling was? ’’Dat kan ik echt niet zeggen. Elke curator legt een ander accent. Ik heb daar echt grote waardering voor. Denk maar aan Valerie Smith van Sonsbeek 93. Maar ook Anna Tilroe met de processie. Kunst werd letterlijk de stad in gedragen, dit heeft ervoor gezorgd dat veel meer mensen in aanraking kwamen met de tentoonstelling. Volgens mij heeft ze toen ook de Sonsbeektentoonstelling bij de Arnhemmers zelf goed op de kaart gezet.’’
Nieuwe editie
Sonsbeektentoonstelling sonsbeek20→24 Force Times Distance – On Labour and its Sonic Ecologies is van 2 juli tot en met 30 augustus te zien op dertien locaties in Arnhem en daarbuiten. sonsbeek20→24 wordt gecureerd door Antonia Alampi, Amal Alhaag, Zippora Elders en Aude Christel Mgba onder artistieke leiding van Bonaventure Soh Bejeng Ndikung.
Het gerenoveerde Museum Arnhem is naar verwachting dit voorjaar weer geopend. Het belooft spectaculair te worden en daar hebben we vast een voorpoefje van gezien.
Lees hier meer over de Sonsbeektentoonstelling.
Heb jij tips?
Heb jij leuke tips of opmerkingen over dit bericht? Laat het ons weten.
