Lief Arnhem,

Ik heb niet altijd bij je gewoond, maar in mijn hart heb ik je nooit verlaten.
Voor mij bestaat de Rijn en echt geen ander water.
Je lijkt op Barcelona met je kerk waar ze altijd aan bouwen.
En wat heb je mooie bussen, die vastzitten aan touwen.

Je mensen die zijn stug en ook wel wat apart.
Misschien dat ik me daarom wel zo thuis voel in je mooie stad.
Je waterval zorgt nu voor m’n moeder, waar ze vaak als kind al speelde.
Ze kent al mijn geheimen, die ook ik daar met je deelde.
Dan is er ook je brug, met je enorme verleden.
De brug die ik nu gebruik, om lekker op te trainen.

Het maakt niet uit waar ik ben, Arnhem voelt als thuiskomen.
Want lief Arnhem, je bent de stad van mijn dromen.

Liefs,

Jordi Storteboom
Trolleybuschauffeur