Lief Arnhem,

Jouw stralende lach trekt mij mijn huis uit. Om te wandelen door het Zypendaalse bos en mezelf op te laden aan de energie van de bomen. Vanuit het bos ga ik zo Sonsbeekpark in, waar de zon en de genietende mensen mij een glimlach bezorgen.

Via het modekwartier loop ik naar het centrum. Binnenkijkend bij de kleine ateliers en winkels krijg ik het gevoel of ik in een dorpje loop waar iedereen elkaar vriendelijk begroet.

Ik ontwijk de grote hoofdstraat, om mijn energie, mijn glimlach en mijn inspiratie te bewaren. Op de markt haal ik mijn wekelijkse dosis vitaminen. Wachten tot ik aan de beurt ben, luister ik naar de leuke gesprekken die de Arnhemmers voeren.

Met een tas vol groente en fruit loop ik richting de Rijnkade, waar ik op een bankje neerplof. Luisterend naar het water dat zachtjes stroomt, kijk ik naar wat er zich tussen de twee bruggen afspeelt.

’s Avonds trek ik een zwierige jurk aan en stop ik een kleed, een fles wijn en een salade in mijn tas. Ik wandel weer naar Sonsbeek waar ik samen met mijn vrienden geniet van een zonnige avond. Op de berg bij de Witte Villa kijken we over het groene grasveld richting jou, die ook in de avond straalt. Dankjewel lief Arnhem, voor de energie, inspiratie en glimlach die jij mij telkens weer geeft.

Liefs,
Pauline